روز شعر و ادب پارسی یکی از رویدادهای فرهنگی مهم در تقویم ادبی و فرهنگی ایران است که هر ساله در تاریخ 27 شهریور ماه (۳ اکتبر) جشن گرامیداشت می‌شود. این روز به یادآوری تاریخ ادب فارسی و شعر ایرانی اختصاص دارد و به عنوان روزی برای تجدید میثاق با ادب و شعر پارسی توسط نویسندگان، شاعران و دوستداران ادبیات ایرانی جشن گرفته می‌شود. روز شعر و ادب پارسی به مناسبت تولد شاعر بزرگ ایرانی، استاد محمدرضا شهریار، برگزار می‌شود.
استاد شهریار یکی از برجسته‌ترین شاعران معاصر ایران بوده و آثار وی در عرصه شعر عاشقانه و معنوی به یادگار مانده است. وی در زمان خود و همچنین پس از رفتن از دنیا توانسته استادی ارزشمندی در عرصه ادب فارسی داشته باشد و از طریق شعرهای خود به نگارش و آموزش زبان و ادبیات فارسی کمک بزرگی نموده است.
استاد محمدرضا شهریار : شاعر بزرگ ایران
استاد محمدرضا شهریار (۲۳ تیر ۱۳۲۹ – ۲۳ تیر ۱۳۷۳)، یکی از برجسته‌ترین و معتبرترین شاعران معاصر ایران بود که آثار وی به عنوان یکی از پربازخوردهای بزرگ ادبیات فارسی شناخته می‌شوند. وی به خصوص در زمینه شعر عاشقانه و معنوی شناخته می‌شود و تاثیر بسزایی در ادب فارسی داشت.
در زیر به برخی از جوانب مهم زندگی و آثار استاد شهریار پرداخته می‌شود:
زندگی زودرنج : محمدرضا شهریار در تهران متولد شد و در خانواده‌ای متوسط از نظر اقتصادی بزرگ شد. او زودرنج و دانا بوده و علاقه زیادی به خواندن و مطالعه داشت.
آغاز شعرنویسی : شهریار از سنین پایینی به شعرنویسی علاقه مند شد و در دوران دبیرستان شعرهای اولیه‌اش را نوشت. آغازین اشعار وی تحت تاثیر شاعران معاصر ایرانی مانند نیما یوشیج و احمد شاملو قرار دارد.
آثار برجسته : شهریار آثار بسیار زیبا و عاشقانه‌ای نوشت که از جمله معروف‌ترین‌ها می‌توان به “شب یلدا”، “همیشه بهار است”، “آوازه‌های محبت” و “عشق کوچک” اشاره کرد. این شعرها به شدت در میان مردم محبوبیت دارند و به عنوان آثار برجسته‌ای از شعر عاشقانه فارسی شناخته می‌شوند.
ادبیات معاصر با استاد شهریار :
استاد شهریار در دوره‌ای بسیار مهم از تاریخ ادبیات فارسی فعالیت می‌کرد که ادبیات معاصر ایران در آن زمان به یک رشته‌ی شگرف از اشعار و آثار خلاقانه تبدیل شده بود. وی در این دوران با سایر شاعران معاصر همکاری کرد و تاثیر مهمی در توسعه‌ی ادبیات فارسی داشت.
تاثیر بر نسل‌های جوان : آثار شهریار به خصوص بر نسل‌های جوان ایران تاثیر زیادی داشته است و تاکنون همچنان مورد توجه و مطالعه قرار می‌گیرند. وی به زبان ساده و معانی عمیق در شعرهای خود عشق، انسانیت و ارزش‌های انسانی را بیان می‌کرد.
وفات استاد شهریار :
استاد شهریار در سن ۴۴ سالگی در سال ۱۳۷۳ درگذشت. این مرگ زودرنج و ناگهانی برای ادب فارسی تلخ بود، زیرا ادبیات ایران یکی از بزرگترین شاعران خود را از دست داد.
استاد محمدرضا شهریار با آثار خود نه تنها در ایران بلکه در سطح جهانی نیز شناخته شده و از طریق شعرهایش ارزش‌ها و احساسات انسانی را به شکل زیبا و عمیقی بیان کرد. او همواره به عنوان یک شاعر عاشقانه و معنوی در تاریخ ادب فارسی به یاد می‌ماند و اثرات ماندگاری در ادب و فرهنگ ایران داشت.
این روز به عنوان فرصتی برای برگزاری مراسم‌های ادبی و هنری، کنفرانس‌ها، سمینارها و نمایشگاه‌های ادبی به یادگاری ادب فارسی و ارزش‌های فرهنگی ایرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روز، شاعران جوان نیز فرصتی دارند تا شعرهای خود را به نمایش بگذارند و در جشنواره‌ها و مسابقات شعر شرکت کنند.
روز شعر و ادب پارسی
روز شعر و ادب پارسی همچنین به فرهنگ و ارزش‌های ملی ایرانی تاکید می‌کند و به جامعه ادبی ایران کمک می‌کند تا به تاریخ و ارث فرهنگی خود پایبند باشد و ادب و شعر فارسی را در میان نسل‌های جدید منتقل کند.
با توجه به اهمیت روز شعر و ادب پارسی و نقش استاد شهریار در ترویج ادبیات فارسی، این روز می‌تواند فرصتی باشد تا زندگی و آثار این شاعر بزرگ به عنوان نمونه‌ای از پرتوانی و زیبایی‌های ادب فارسی مورد بررسی قرار گیرد.
همچنین می‌توان با برگزاری نمایشگاه‌ها و سمپوزیوم‌ها به بررسی عمیق‌تر موضوعات ادبی و شعری در ادب فارسی پرداخت و نقش این زبان و ادبیات در تاریخ و فرهنگ ایران را برجسته کرد.
به عنوان خلاصه
روز شعر و ادب پارسی و روز بزرگداشت استاد شهریار فرصتی است برای تقدیر از ارزش‌های ادبی و شعری ایران و ترویج و حفظ این میراث بزرگ برای نسل‌های آینده. این روز به عنوان یک رویداد فرهنگی و ادبی مهم به تعامل بین نویسندگان، شاعران، متخصصان ادبی و علاقه‌مندان به ادب و شعر فارسی فرصتی ارزشمند برای اشاعه دانش و ارتقاء ادبیات ایرانی می‌باشد.
