اغلب خانوادههای شمالی آمریکا به یک هیتر مرکزی برای فراهم کردن گرما وابستهاند. کتل به وسیله پرتاب هوا به از طریق لولهها کار میکند که هوای گرم را از طریق گریلها یا تاجها به اتاقها در سراسر خانه منتقل میکنند. این نوع سیستم گرمایشی به نام سیستم توزیع هوای گرم کانالی یا اجباری توزیع هوای گرم نیز معروف است. این سیستم میتواند توسط برق، گاز طبیعی یا روغن سوختی تغذیه شود.
روند کار هیتر ها
در داخل هیتر های گازی یا روغن سوختی، سوخت با هوا مخلوط و سوزانده میشود. شعلهها یک تبادل حرارت فلزی را گرم میکنند که گرما به هوا منتقل میشود. هوا توسط پنجه فرنسی دستگاه کتل هوا به تبادل حرارت فشرده میشود و سپس از تاجهای گرم ترتیب داده شده پس از تبادل حرارت فشرده عبور میکند. در کتل، محصولات احتراق از طریق یک لوله دودی از ساختمان به بیرون از ساختمان تخلیه میشوند.
هیتر و کتل ها
کتلهای “جوی” قدیمی مستقیماً به جوی خارج از ساختمان تخلیه میشدند و حدود 30٪ از انرژی سوخت را صرف حفظ دود خارجی به اندازه کافی برای خروج ایمن از چمن میکردند.
این ویژگی اصلی یک کتل با کارایی بالا (یا بویلر) است. اینها معمولاً از طریق دیواره جانبی با لوله پلاستیک خروج مییابند.
استانداردهای کتل جدید در حال حاضر توسط وزارت انرژی ایالات متحده در دست توسعه هستند و باید در بهار سال 2016 تایید شوند. استانداردهای کتل فعلی از سال 1987 به روز نشدهاند.
کنترلر های هیتر
کنترلهای سیستم گرمایشی تنظیم میکنند که زمانی که اجزای مختلف سیستم گرمایشی روشن و خاموش میشوند. مهمترین کنترل از دیدگاه شما ترموستات است که سیستم را یا حداقل سیستم توزیع را روشن و خاموش میکند تا شما را راحت نگه دارد. یک سیستم هواکشی اجباری عموماً یک ترموستات تکی دارد. اما در یک سیستم گرمایشی داخلی، کنترلهای داخلی دیگری نیز وجود دارد، مانند سوئیچهای حداکثر دما که بخشی از کنترلهای مخفی اما حیاتی سیستم ایمنی هستند. کارایی یک کتل یا بویلر سوخت فسیلی یا دیگر سیستمها بر اساس مقدار گرمای مفید تولید شده در واحد انرژی ورودی (سوخت) اندازهگیری میشود. کارایی احتراق سادهترین اندازه است. این تنها کارایی سیستم در حال اجراست. کارایی احتراق مانند میزان مایل در گالن اتومبیل شماست که در جاده با سرعت 55 مایل در ساعت حرکت میکند.
در ایالات متحده، کارایی کتلهای گازی توسط کارایی سالانه استفاده از سوخت (AFUE) حداقل تنظیم میشود. هر چه AFUE بالاتر باشد، کتل یا بویلر کارا تر خواهد بود.
هیتر ها
هیتر ها گرم کنندههای آب به منظور مصرف خانگی هستند. در حالی که کتلها گرما را در هوای گرم حمل میکنند، سیستمهای بویلر گرما را در آب گرم حمل میکنند که آن را هنگام عبور از رادیاتورها یا دستگاههای دیگر در اتاقهای سراسر خانه تخلیه میکند. سپس آب سرد به بویلر برگشت میشود تا دوباره گرم شود. سیستمهای آب گرم عموماً از گاز طبیعی یا روغن سوختی به عنوان سوخت استفاده میکنند.
در بویلرهای بخاری که امروزه در خانهها کمتر معمول هستند، آب جوش میشود و بخار گرما را از طریق خانه منتقل میکند، که به عنوان آب تراریخته در رادیاتورها به عنوان انتقال دما تبدیل میشود. نفت و گاز طبیعی به طور معمول استفاده میشود.
به جای سیستم پمپ و سیستم هواکشی، بویلر از یک پمپ برای گردش آب گرم از طریق لولهها به رادیاتورها استفاده میکند. برخی از سیستمهای آب گرم از طریق لولههای پلاستیکی در کف نیز آب گرم میکنند، که به نام گرمایش کف فشرده معروف است (مشاهده “وضعیت هنر گرمایش”). کنترلهای مهم بویلر شامل ترموستاتها، آکواستاتها و شیرهای تنظیم جریان و دمای آب هستند. اگرچه هزینه معقولی نیست، اما اغلب آسانتر است که ترموستاتهای منطقهای و کنترلها برای اتاقهای مختلف با یک سیستم هواکشی نصب کنید تا از طریق سرمایهگذاریهای عظیم برای بهبود داکت کاری منطقهای خاصی که نیاز به دارید، بهبود پیدا کند (مشاهده بخش “تغییرات توسط تکنسینهای سیستم گرمایشی” در صفحه نگهداری گرمایش).
مشعلهای گازی هیتر ها
در برخی مناطق، تجهیزات گرمایش مستقیم به وسیله گاز مورد علاقه هستند. این شامل کتلهای نصب شده روی دیوار، هیتر قائمالخمس و کتلهای کفی است که به دلیل عدم وجود داکت و تولید نسبتاً کم گرما مشخص میشوند. اگر نیاز به گرمایش چند اتاق باشد، باید یا درهای میان اتاقها باز بماند یا روشی دیگر برای گرم کردن لازم باشد. مدلهای بهتر از “سیستم هوای مشعلی مخفی” استفاده میکنند که لولهها از طریق دیوار نصب شده اند تا هوای احتراق و محصولات احتراق را به عنوان خروجی ایجاد کنند. این واحدها ممکن است با گاز طبیعی یا گاز پروپان عمل کنند.
هیتر گازی بدون تخلیه :
ایدهی بدیهی گرمایشی گاز یا گاز پروپانی که خروجی تخلیه نداشته باشند، دهههاست که به فروش میرسند، اما ما به شدت استفاده از آنها به دلیل مسائل بهداشتی و ایمنی توصیه نمیکنیم. به عنوان دستگاههای گرمایشی گازی بدون تخلیه توسط تولیدکنندگان شناخته میشوند، آنها شامل کتلهای نصب شده روی دیوار و کتلهای مستقل و نهادی هستند، که دارای داکت کشیدن و تولید کم گرما نسبت به گرمایشی میشوند که به چمن منتقل شود. تولیدکنندگان ادعا میکنند که به دلیل کارایی احتراق محصولات بسیار بالا از نظر ایمنی برای ساکنان ساختمان امن هستند. با این حال، این ادعا تنها در صورتی معتبر است که پنجهای نزدیک برای هوای تازه کافی باز بگذارید که از منظور گرمایش تکمیل نمیشود.
خطرات شامل تعریق
خطرات شامل تعریق به پسزمینه توسط محصولات احتراق، که در مورد واحدهای “بدون دخاشته” در بحث تهویه بررسی شده است، و کاهش اکسیژن (این واحدها باید با حسگرهای کاهش اکسیژن تجهیز شوند) است. به دلیل این خطرات، حداقل پنج ایالت (کالیفرنیا، مینهسوتا، ماساچوست، مونتانا و آلاسکا) استفاده از آنها را در منازل ممنوع کردهاند، و شهرهای زیادی در ایالات متحده و کانادا نیز از آنها منع کردهاند.
پکیهای الکتریکی
هیتر الکتریکی قابل حمل ارزان در خرید هستند، اما در استفاده هزینهبر هستند. این نوع گرمایشیها شامل “پر کردن روغن” و “پرتو فروسرخ ماده” هستند. آنها جریان الکتریکی را مستقیماً از پریز دیوار به گرما تبدیل میکنند، مانند توستر یا اتو لباس. همانطور که در بخش “انتخاب سیستم جدید” توضیح داده میشود، برای ارائه همان مقدار گرمای مفیدی که گاز طبیعی یا روغن میتوانند به صورت مستقیم ارائه دهند، نیاز به بسیاری از برق است.
یک واحد پلاگین 1،500 واتی تقریباً تمام ظرفیت مدار شاخه 15 آمپر را خواهد گرفت؛ بنابراین، افزودن بار اضافی زیادی به مدار شکست خواهد داد یا فیوز را برخواهد زد. هزینه بهرهبرداری از یک واحد 1،500 واتی به مدت یک ساعت آسان به محاسبه است: این 1.5 برابر هزینه برق شما در سنت بر کیلوواتساعت است. با توجه به نرخ متوسط ملی – 12 سنت کیلوواتساعت برق – این گرماکن به مبلغ 18 سنت به ازای هر ساعت اجرا میشود – و به سرعت بیشتر از قیمت خرید آن خواهد شد. از طرف دیگر، برای استفاده متناوب، این “بدترین گزینه” است زمانی که جای دیگر نیاز به سرمایهگذاریهای عظیمی برای بهبود داکت کاری یک منطقه خاص دیگر نیاز دارد، به عنوان مثال. فقط به خاطر بیان کنید که گرمایش مقاومتی الکتریکی معمولاً گرانترین نوع گرما است و به همین دلیل به ندرت توصیه میشود.
گرمایش پایه الکتریکی
گرمایش پایه الکتریکی” نوع دیگری از گرمایش مقاومتی است، شبیه به یک گرما پلاگین به استثنای اینکه سختافزاری است. دارای دو مزیت اصلی است: هزینه نصب کم است و نصب ترموستاتهای اتاقی فردی آسان است تا بتوانید دمای اتاقها را کاهش دهید که در حال استفاده نیستند. هزینههای عملیاتی، مانند تمامی سیستمهای مقاومتی، به طور کلی بسیار بالا هستند، مگر اینکه خانه “بسیار خوب عایق شده” باشد.
موتورسوزی و سوزی پلت
گرمایش چوب میتواند اگر شما از چیدن چوب و افزایش یافتن بهرهوری آن خوشتان بیاید کارایی خوبی داشته باشد. از آنجایی که چوبی زمانی کارایی بالا دارد که به خوبی خشک شود و به مقدار درستی سوخته شود. اگر چوبی را به خوبی خشک نکنید و یا سوزاندن چوب را از طریق اجاقهای فسیلی محلی انجام دهید، ممکن است دود بیشتری ایجاد کنید تا به دلیل ایجاد دود بالاترین سطح دمای ممکن رسید.
تمام موتورسوزیها با دودکشهای معمولاً دودی که از توپوشه چیزها نفوذ میکند، تخلیه میشوند. بهترین موتورسوزیها، دودکشها را تمیز نگه میدارند تا تراکم نسبتاً پایینی از یک مهبان دودی به خانه شما پایان یابد. این مدلها همچنین زمان معمول دودکشهای خودکاری دارند که بعد از ایجاد دود میبایست تا 30 دقیقه به طور خودکار در آنها ببینند و نیاز به تمیزی دودکش را از شما کم میکند.
راه حلی اقتصادی برای گرمایش
اگرچه گرمایش چوبی نسبت به دیگر روشهای گرمایش اقتصادی تر است، اما از نظر زمانی که به ترتیب پشتیبانی نیاز دارد (تجدید تولید چوب) و از نظر دخانی که بر سر توپوشه میافتد ممکن است که اشکالات داشته باشد. اگر گرمایش چوبی برای شما مناسب نیست، میتوانید با دستگاههای موتورسوزی پلت ارزان تر گرمایش کنید. این واحدها به استفاده از کتلهای سوزی پلت برای گرمایش هوای خانه اعتماد دارند، که مانند یک موتورسوزی سوزی است به این استثنا که جعبه موتورسوزی از یک واحد سوزی پلت به صورت فابریک برای نصب و راهاندازی به واحد موتورسوزی متصل شده است. به طور کلی، هزینههای عملیاتی موتورسوزیها از سیستمهای گرمایشی مقاومتی و الکتریکی کمتر هستند و از سیستمهای گرمایشی چوبی بیشتر هستند.
وقتی تصمیم به خرید و نصب یک موتورسوزی میگیرید، باید با تکنسینهای موتورسوزی شورای ملی مشاوره کنید تا ببینید کدام یک از موتورسوزیهای موجود برای شما مناسب است.
در اینجا یک خلاصه از انواع سیستمهای گرمایشی در خانه شما ارائه شده است. انتخاب مناسب بستگی به نیازها، محدودیتها، و ترجیحات شما دارد. همچنین، در نظر داشته باشید که هزینههای نصب و عملیات، مصرف انرژی، و اثرات زیست محیطی ممکن است در انتخاب نهایی تاثیرگذار باشند. مشورت با یک متخصص گرمایشی میتواند به شما کمک کند تا تصمیم درستی بگیرید و بهترین سیستم گرمایشی برای خانهتان را انتخاب کنید.”